Op het stilste plekje in de Alblasserwaard
staat een zorgboerderij waar mensen weer
rust vinden
Eline Lohman - 24 juli 2024.
Algemeen Dagblad - Gorinchem
Er gebeurt hier helemaal niets en dat vindt iedereen
wel zo prettig. Zorgboerderij De Donkse Hoeve staat
op het stilste plekje van de Alblasserwaard. De mensen
die er komen bloeien op in die rust en ruimte.
Hij wandelt er wat en schilt vooral graag aardappels. Cliënt Wim Zwartbol (79) zegt dat het hem ‘uitstekend’ bevalt bij de zorgboerderij waar hij sinds een half jaar komt. ,,Het is heel gezellig en saamhorig hier. Je hebt allemaal wat, want je
bent tenslotte niet voor niets bij een dagbesteding, maar je voelt je hier helemaal thuis. Ik kan er ontspannen en dat is fijn, want in mijn eigen huis werd het me allemaal wat teveel met dingen doen en regelen.”
Wim komt drie dagen per week naar de dagbesteding. ,,Het is een prachtige locatie. Ik voel me heel goed thuis in het landelijke,
misschien ook omdat ik geboren en getogen ben ik Oud-Alblas, tussen de boerderijen. Ik ben een natuurmens. Kijk nu naar die geit, dat is toch een plaatje?”
De Donkse Hoeve is een oase van rust waar ouderen met een lichamelijke of geestelijke beperking dagbesteding krijgen. De
zorgboerderij bij Brandwijk is omgeven door weilanden. Cliënten wandelen rond op het terrein en verzorgen het kleinvee: schapen, kippen, konijnen, geiten en cavia’s. Ze werken in de tuinkas waar fruit en groenten verbouwd worden en waar
in een grote kooi kleurrijke vogels rondvliegen, of in het atelier voor houtbewerking. Hier wordenproducten vervaardigd die gebruikt worden in de zorgboerderij, zoals bankjes en hekwerk.
In oktober 2018 opende de christelijke zorgboerderij haar deuren. In the middle of nowhere, vertelt Jenneke Voois-Mourik. ,,Wij wilden wat doen bij onze boerderij. Ik werkte in de ouderenzorg en had de wens om meer tijd te nemen voor mensen. We bekeken eerst een andere zorgboerderij en besloten er toen voor te gaan.”
Familieaangelegenheid
De oude wagenschuur die er eerst stond, werd volledig verbouwd. Het resultaat: een zorgboerderij waar inmiddels vijf dagen per week achttien 55-plussers hun gang kunnen gaan. Het is een echte familieaangelegenheid: Jennekes moeder werkt er, net als haar schoonmoeder. Jennekes ouders en grootouders wonen er pal naast. Daarnaast zijn er allerlei vrijwilligers actief.
Jenneke merkt dat er behoefte is aan dagbesteding midden in de natuur. ,,Mensen willen vrij zitten, in plaats van ergens intern. Vaak merk je wat mensen graag willen doen, waar ze voldoening uit halen. En wat ze nog kunnen. We blijven dit herhalen, soort
van trainen, zodat de deelnemers het bij ons langer volhouden. Bijvoorbeeld: elke week een bepaalde afstand wandelen. Lukt dit, dan ga je ermee door en zo niet, dan stop je hiermee en probeer je het later weer op te pakken.’’
Heggen snoeien
Het kan zijn dat het niet lukt, vervolgt zij. ,,Maar we proberen het wel. Ook mooi: iedereen heeft zo’n beetje zijn of haar eigen taken. Veel cliënten doen graag klusjes buiten in de natuur. Zodra het weer het toelaat, dan zijn we buiten. Bijvoorbeeld om
te wandelen langs de Boezem. Of om in de tuin te werken, want we houden met elkaar alles bij. Van heggen snoeien tot en met het bijhouden van de beplanting bij de rotonde. Hier krijgen mensen rust en ruimte, ze komen voor de stilte. De ene cliënt was dat al gewend, de andere nog niet.”
Jenneke ziet mensen helemaal opbloeien in de natuurrijke omgeving vol dieren. ,,Mensen zijn gebaat bij positieve prikkelingen en bloeien dan op, alleen al omdat ze bezig zijn en bijvoorbeeld niet meer alleen eten maar met elkaar. De rust en de natuur hebben dus echt effect op onze cliënten en dat is mooi om te zien.”
