Bij Stichting Zorgboeren Zuid-Holland zijn veel zorgboerderijen aangesloten. Iedere boerderij is weer anders: het bedrijf, de omgeving en de mensen. Er zijn geen twee dezelfde zorgboerderijen te vinden. Op die boerderijen zie je ook allemaal verschillende deelnemers met een zorgvraag. Met verschillende achtergronden, hulpvragen en dromen. Wat drijft hen, wat helpt hen? Om daarachter te komen ging ik in gesprek met Rebekka. Ik zocht haar op bij zorgboerderij Met Stip in Groot-Ammers.
Kun je wat over jezelf vertellen?
‘Ik ben Rebekka en werk bijna 4 jaar bij deze zorgboerderij. Ik woon in Gorinchem in een woonlocatie van de ASVZ. Daar
woon ik nu een half jaar. Het was eerst wel wennen, want ik heb daarvoor 11 jaar lang op mezelf gewoond. Toen ik op mezelf woonde, kreeg ik begeleiding van Yulius en de ASVZ, maar dat hielp me toch niet genoeg. Ik heb een beperking en psychische problemen en dat is gewoon een lastige combinatie. Dat ging niet zo goed. Ik moest veel opgenomen worden in de kliniek en had veel medicatie. Vooral ’s nachts ging het niet, daardoor was ik ook erg moe. Op de plek waar ik nu woon, kan ik ’s nachts hulp inschakelen. Ik kan met iemand even beeldbellen en er is ook een slaapdienst.
Ik heb 11 jaar een vaste baan gehad in de ouderenzorg. Dit werd me allemaal te veel, dat ging niet meer. Als ik nu terugkijk, ben ik zo blij dat ik deze plek op de zorgboerderij gevonden heb! Werken met ouderen is mijn passie, maar werken met paarden is mijn hobby en dat doe ik nu hier op de zorgboerderij.’
Vertel eens over zorgboerderij Met Stip?
‘De zorgboerderij hier is gewoon een gouden plekje voor mij, ik ben er zo blij mee! Ik voel me hier thuis. Het is kleinschalig. Dat is voor mij erg fijn. Het is een kleine groep: er is nooit ruzie of gedoe. De andere deelnemers zijn verschillend van hoe ik ben, maar dat geeft helemaal niet. Het is gemoedelijk en Marian (de zorgboerin) is een goud mens! Ze is lekker nuchter. Dat helpt mij, want daar word ik ook weer nuchter van. Ze staat altijd voor me klaar. Als ik gespannen ben, praten we even en dan gaan we lekker aan de slag. Ook met de andere begeleiders klikt het goed.
Ik kom hier 4x per week: dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag. Ook op zaterdag mag ik komen en dat is super, want als ik geen dingen te doen heb, verveel ik me en voel ik me eenzaam. Aan het begin van de dag overleggen we wie wat gaat doen. Ik doe hier van alles. Bijvoorbeeld het verzorgen van de konijnen, het schoonmaken van hokken of de bak van de paarden. Marian overlegt met ons: iedereen mag zijn zegje doen. Dat is fijn, je wordt gewaardeerd en je mag hier meedenken.’
Wat betekent deze zorgboerderij voor je?
‘Toen het slecht met me ging, zijn er oplossingen bedacht. Ik kon ook vanuit de kliniek naar de dagbesteding. Marian kwam me daar ophalen. Als ik te moe was, kon ik even slapen tussendoor. Dat kon allemaal, dat was erg fijn, want daardoor is het steeds beter gegaan. Ik heb een hele goede band met Marian opgebouwd. Ze heeft me ook gezien toen het slecht ging. Ze kent mij heel goed: ze ziet het gelijk als er iets is. Ik durf het nu ook zelf te vertellen. Dat heb ik in de afgelopen jaren geleerd. Mijn grenzen aangeven vind ik lastig. Ik neem snel te veel hooi op mijn vork. Ik leer hier dat ik het gewoon mag zeggen als ik moe of gespannen ben. Daar ben ik in gegroeid.
Ik ben er nog niet. Het is natuurlijk wennen om ergens anders te wonen. Soms heb ik een lastige dag, maar dan blijf ik niet thuis, maar ga ik juist naar de boerderij. Daar ben ik welkom, praat ik er even over en ben ik lekker aan het werk en valt het van me af. Ik kan gewoon niet met woorden uitleggen wat dit plekje voor mij betekent, maar het is een gouden plekje waar ik heel graag wil blijven!’
Zorgboerderij Met Stip is een kleinschalige hobbyboerderij. Kijk voor meer informatie op deze pagina.